Sterilisatie of castratie

Een veel voorkomende gedachte is dat steriliseren alleen bij poezen of teefjes kan en castreren alleen bij katers of reuen. Dit is echter niet waar. Hoe zit het dan wel?
Zowel sterilisatie als castratie zijn manieren om een dier onvruchtbaar te maken. Beide manieren zijn mogelijk bij reuen én teefjes. Het verschil ligt hem in de manier van onvruchtbaar maken.

Bij castratie haalt een dierenarts de zaadballen of eierstokken in zijn geheel weg. Met deze methode verandert ook de hormoonhuishouding, de productie van de geslachtshormonen stopt bijna in zijn geheel. Hiermee kunnen er ook veranderingen optreden in het gedrag van een hond of kat. Bij sterilisatie blijven de zaadballen en eierstokken zitten. Maar een hond of kat wordt wel onvruchtbaar gemaakt, bijvoorbeeld in de vorm van een vasectomie (het onderbreken van de zaadleiders).

 

 

Welke voordelen heeft het steriliseren of castreren van een teef of reu?

• Een teef wordt niet meer loops, kan niet meer succesvol gedekt worden door een reu en er is geen sprake meer van schijndracht,
• Ook kunnen er medische redenen zijn voor de sterilisatie van een teef,

Minder kans op een baarmoederontsteking:
De kans op infecties of ontstekingen is na elke loopsheid groter dan normaal. Door een teef te steriliseren kun je een baarmoederontsteking voorkomen.

Minder kans op melkliertumoren:
Vooral wanneer castratie vóór de eerste loopsheid plaats vindt, is de kans op melkliertumoren aanzienlijk verkleind, castratie na de eerste loopsheid resulteert in een wat hogere kans op melkkliertumoren. Het risico op melkkliertumoren blijft hoog als je een teef pas laat steriliseren als zij al meerdere keren loops is geweest. Wil je niet fokken met jouw teef? Dan kun je haar het beste zo vroeg mogelijk steriliseren.

De kans op suikerziekte aanzienlijk verkleinen:
Een teef die niet gedekt is in haar vruchtbare periode produceert wel het hormoon progesteron. Progesteron verhoogt op zijn de beurt de productie van het groeihormoon (de melkklieren produceren dit hormoon). Een teveel van het groeihormoon kan resulteren in suikerziekte bij oudere niet gesteriliseerde teven; dit komt doordat het groeihormoon de werking van insuline tegen gaat.

• Bij een reu is sterilisatie op een jonge leeftijd niet nodig. Sterilisatie kan op latere leeftijd de kans op prostaatproblemen of bijvoorbeeld testikeltumoren verkleinen,
• Het castreren van een reu kan resulteren in gedragsveranderingen, voornamelijk wanneer een reu dominant gedrag vertoont kan castratie een oplossing zijn; er is bijna geen productie meer van de geslachtshormonen waardoor het gedrag (meestal positief) verandert.

 

 

Er zijn ook nadelen voor het steriliseren of castreren van een teef of reu:

• Meer kans op overgewicht door veranderingen in het metabolisme, het metabolisme vertraagd,
• Verandering van de vacht bij honden met een halflange of lange vacht (bijvoorbeeld bij Newfoundlanders of Afghaanse windhonden),
• De sluitspier van de blaas kan minder goed na sterilisatie of castratie, wat kan resulteren in incontinentie of urineverlies,
• Bij castratie van een teef kunnen er ook gedragsveranderingen optreden doordat de productie van geslachtshormonen zeer laag is. Vooral bij dominante teven pakt deze gedragsverandering vaak negatief uit, zij kunnen nóg dominanter worden. In sommige gevallen heeft castratie ook bij reuen een negatieve invloed op het gedrag.